The Shadowhunters'Wiki
VF Rune, Friendship - Parabatai

Ρούνος φιλίας/συνεργασίας

Παραμπατάι είναι ο όρος για την περιγραφή δύο Νεφιλίμ πολεμιστών που πολεμούν μαζί και είναι στενότεροι από αδέλφια, ανεξαρτήτως το γένος τους. Είναι σύντροφοι που θα μπορούσαν να θυσιάσουν τη ζωή τους για τον άλλον, όπως υποχρεώνει και ο όρκος τους. Το να είσαι παραμπατάι δε σημαίνει απλώς να υπόσχεσαι ότι θα προστατεύεις τον άλλον. Πρέπει μπροστά στο Συμβούλιο να ορκιστείς ότι θα αφιερώσεις τη ζωή σου σ' αυτό, και θα τη θυσιάσεις, αν χρειαστεί. Ενώνονται περισσότερο απ' όσο ενώνει το αίμα.

Δεν είναι όλοι οι Κυνηγοί  Σκιών υποχρεωμένοι να έχουν παραμπατάι, και μάλιστα, πρέπει να βρεις έναν πριν τα δέκατα όγδοα γενέθλιά σου. Είναι σχετικά σπάνιο να έχει κανείς παραμπατάι. Οποιοσδήποτε μεγαλύτερος από δεκαοκτώ, δεν μπορεί να αποκτήσει παραμπατάι.

Τελετουργικό[]

Codex David & Jonathan

Ντέιβιντ και Τζόναθαν

CJ Emma & Jules 04, parabatai ritual

Έμμα και Τζουλς

Tarot Runes 7

Γουίλ και Τζεμ

CJ Young Robert & Michael 06

Μάικλ και Ρόμπερτ

CJ James & Matthew

Τζέιμς και Μάθιου

CJ Cordelia & Lucie 02

Κορντίλια και Λούσι

Tarot Runes 6

Τζέις και Άλεκ

Tarot Steles 5

Κλέρι και Σάιμον

Σήμερα, οι παραμπατάι πρέπει να δεθούν όταν είναι στην παιδική ηλικία, δηλαδή, πριν οποιοσδήποτε από τους δύο γίνει δεκαεννέα ετών. Δεν είναι απλά πολεμιστές που πολεμούν μαζί, οι όρκοι που παίρνουν οι νέοι παραμπατάι ενώπιον του Συμβουλίου περιλαμβάνουν όρκους που δεσμεύουν τη ζωή του καθενός με του άλλου, να ταξιδεύουν όπου ταξιδεύει ο άλλος και να θαφτούν στο ίδιο μέρος.

Δοκιμασία του νερού[]

Οι μελλοντικοί παραμπατάι πρέπει να περάσουν μερικές δοκιμασίες πριν την τελετή τους για να σιγουρευτούν ότι ο δεσμός τους είναι αληθινός, η δοκιμασία του νερού είναι μία από αυτές. Η δοκιμασία από μόνη της παραμένει κρυφή και πρέπει να γίνει χωρίς τη γνώση του ταιριού—το να ξέρεις από πριν και να προετοιμαστείς γι' αυτήν μπορεί να πειράξει τα αποτελέσματα.

Το ταίρι καταναλώνει νερό από τη Λίμνη Λιν, συνήθως φιλτραρισμένο και σερβιρισμένο ως τσάι. Τα νερά της Λίμνης θα τους προκαλέσουν παραισθήσεις. Ο σκοπός είναι να φανεί αν και οι δύο θα πάνε στο ίδιο μέρος στο μυαλό τους και, όταν βρεθούν σε αυτή την παραίσθηση, αν και οι δύο ρισκάρουν τις ζωές τους για να σώσουν τον άλλον, χωρίς να τους νοιάζει αν οι ίδιοι πεθάνουν στην προσπάθειά τους να σώσουν τον άλλον. Το πέρασμα της δοκιμασίας αποδεικνύει ότι υπάρχει μία σύνδεση μεταξύ τους πριν ο δεσμός γίνει επίσημος.[1]

Δοκιμασία της φωτιάς[]

Στην κανονική τελετή που πραγματοποιείται για να δεθούν οι παραμπατάι—αναφέρεται ως "η Φλογερή Δοκιμασία"—θα υπάρχουν τρία δαχτυλίδια από φωτιά στο έδαφος: δύο για τα άτομα και ένας στο κέντρο που θα λειτουργήσει ως κοινόχρηστο δαχτυλίδι, που φαινομενικά συμβολίζουν την ένωση του ταιριού ως παραμπατάι. Οι λέξεις του όρκου των παραμπατάι λέγονται και οι ρούνοι των παραμπατάι ανταλλάσσονται και τοποθετούνται μεταξύ τους.[1]

Οι πρώτοι δύο άνδρες Κυνηγοί των Σκιών, ο Τζόναθαν και ο Ντέιβιντ, πολεμήσαν δίπλα-δίπλα ως οι πρώτοι παραμπατάι. Η παράδοση λέει ότι το τελετουργικό που εκτέλεσαν ήταν αρκετά διαφορετικό από το σημερινό: πήραν ο ένας το αίμα του άλλου, είπαν τα λόγια του όρκου και σχεδίασαν τους ρούνους του δεσίματος ο ένας πάνω στον άλλον.[2]

Όρκος[]

Μη με πιέζεις να σ’ αφήσω και να φύγω από κοντά σου.
Όπου πας, θα πάω κι όπου μείνεις, θα μείνω.
Ο λαός σου θα είναι λαός μου κι ο Θεός σου, Θεός μου.
Όπου πεθάνεις εσύ, εκεί θα πεθάνω και θα ταφώ κι εγώ.
Κι ας με τιμωρήσει ο Άγγελος, αν κάτι άλλο
εκτός απ’ το θάνατο με χωρίσει από σένα.

Μάρτυρες[]

Το τελετουργικό χρειάζεται δύο μάρτυρες, αν και η παρουσία τους είναι συμβολική. Η ευθύνη τους είναι παρόμοια με εκείνη των συνοδών στους γάμους και πρόκειται συνήθως για δύο άτομα που είναι σημαντικά για εκείνους που θα δεθούν. Κατά τη διάρκεια της τελετής, καθένας τους στέκεται στο φτερό του αγγέλου που απεικονίζεται στο πάτωμα, κοντά στο κοντινό τους άτομο που βρίσκεται στο δαχτυλίδι της φωτιάς.[1]

Γνωστοί μάρτυρες:

Δεσμός[]

Ένας Κυνηγός Σκιών μπορεί να επιλέξει μόνο έναν παραμπατάι στη ζωή του και δεν μπορεί να εκτελέσει το τελετουργικό πάνω από μία φορά. Οι περισσότεροι Κυνηγοί των Σκιών δεν αποκτούν ποτέ κάποιον παραμπατάι, οπότε άμα είσαι αρκετά τυχερός για να βρεις κάποιον άξιο με τον οποίο θα γίνεται παραμπατάι, θεωρείται ευλογία. Αυτός ο τελετουργικός δεσμός αμβλύνει τα φυσικά συναισθήματα της αγάπης και της φιλίας που υπάρχουν ήδη μεταξύ του ταιριού. Ωστόσο, δεν εμποδίζει τη δημιουργία αντιζηλίας ή μίσους μεταξύ τους.

Οι ρούνοι των παραμπατάι που είναι τοποθετημένοι πάνω τους τούς επιτρέπουν να αντλήσουν δύναμη ο ένας από τον άλλον στη μάχη. Επίσης, διατηρούν μία δυνατή σύνδεση μεταξύ τους και μπορούν να αισθανθούν τη ζωτική ενέργεια του άλλου. Οι Κυνηγοί των Σκιών που έχουν χάσει τον παραμπατάι τους περιγράφουν ότι μπορούν να νιώσουν τη ζωή να φεύγει από τον σύντροφό τους και όταν κάτι υπερφυσικό τους συμβαίνει.[5] Επιπρόσθετα, τα Σημάδια που τοποθετούνται από τον έναν παραμπατάι στον άλλον είναι ισχυρότερα από τα Σημάδια που σχεδιάζονται από άλλους και υπάρχουν Σημάδια που μόνο οι παραμπατάι μπορούν να χρησιμοποιήσουν, επειδή αντλούν ενέργεια από τη διπλή δύναμη του ταιριού.

Διαχωρισμός[]

Ο δεσμός των παραμπατάι σπάει, συνήθως, μόνο με τον θάνατο ενός εκ των δύων μελών του δεσμού. Ωστόσο, το δέσιμο μπορεί να κοπεί ή να ξεθωριάσει σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις: αν κάποιος γίνει Πλάσμα του Σκότους, αν κάποιος αφήσει τη ζωή του ως Κυνηγός Σκιών για να γίνει θνητός, ή αν αφαιρεθούν τα Σημάδια κάποιου και γίνει θνητός και αν κάποιος εξοριστεί, τα μάγια και η επίσημη τελετή του ελαττώνουν τη μαγεία των Νεφιλίμ, αποδυναμώνοντας σταδιακά τον δεσμό.[6]

Όταν κάποιος γίνεται Σιωπηλός Αδελφός ή Σιδηρά Αδελφή, ο δεσμός διασπάτε φυσικά καθώς τα Σημάδια της μεταμόρφωσης που δέχεται είναι από τα πιο ισχυρά που υπάρχουν και διαλύουν τα Σημάδια του δεσίματος των παραμπατάι όπως κάνουν και με τα Σημάδια ενός απλού πολεμιστή.

Επιπρόσθετα, όταν ο δεσμός διαστρεβλωθεί με οποιονδήποτε τρόπο, όταν χωριστούν ή αν υπάρξει μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, οι σύντροφοι θα νιώσουν τη σύνδεση να σπάει ή θα νιώθουν συνεχείς ή απότομες επώδυνες αισθήσεις που μοιάζουν με τραβήγματα στις καρδιές τους ή κάποιο άλλο περίεργο αίσθημα που σχετίζεται με αυτό.[5][7][8]

Κατάρα[]

Ο μοναδικός δεσμός που απαγορεύεται για τους παραμπατάι είναι ο ρομαντικός/ερωτικός δεσμός και έχει γίνει κανόνας που έχει επικυρωθεί από το Ενκλάβιο, αφού είναι γραμμένος στον Νόμο και τον Κώδικα του Κυνηγού Σκιών, και έχει ενσωματωθεί στην πίστη πολλών γενεών των Νεφιλίμ.[9][10] Οι τροβαδούροι-Κυνηγοί Σκιών στα τέλη του Μεσαίωνα δημιούργησαν αρκετά τραγούδια που μιλούσαν για την απαγορευμένη αγάπη των ταιριών παραμπατάι και τις αναπόφευκτες τραγωδίες, και τη θλίψη και τη μαγική καταστροφή, που τους έβρισκαν όταν συνδεόντουσαν ρομαντικά.[2]

Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος που γράφτηκε στον Νόμο, πέρα των συμβολικών και πρακτικών λόγων, παρέμεινε κρυφός από τους περισσότερους Νεφιλίμ και θεωρείται μυστήριο.[9] Πολύ λίγα άτομα γνωρίζουν γιατί ο έρωτας μεταξύ παραμπατάι είναι απαγορευμένος και οι καταγραφές για αυτό το θέμα είτε έχουν χαθεί, καταστραφεί ή κρυφτεί στα αρχεία της Σιωπηλής Πόλης και του Σπειροειδούς Λαβύρινθου, καλύπτοντας την αλήθεια μυστικά.[11]

Η αληθινή αγάπη μεταξύ παραμπατάι θα δυναμώσει τη δύναμή τους σε σημείο μαγείας.[8] Όσο περισσότερο το ζευγάρι παραδίνεται στα συναισθήματα και την αγάπη που έχουν για τον άλλον, τόσο δυνατότερη γίνεται η κατάρα και τους επηρεάζει.[11] Στην αρχή, το ζευγάρι θα έχει ενισχυμένη δύναμη με τους ρούνους, περισσότερο απ' ότι οι συνηθισμένοι παραμπατάι που ακόμα και οι θανάσιμες πληγές θεραπεύονται με τα ιράτζε τους, θα έχουν μία σχεδόν τηλεπαθητική ικανότητα μεταξύ τους, καθώς και μία συναισθηματική ικανότητα να νιώθουν ότι νιώθει και ο άλλος, συμπεριλαμβανομένων των τραυμάτων του άλλου σαν να έχουν τραυματιστεί και οι ίδιοι, και θα μπορούν να κάνουν πράγματα που κανένας άλλος Νεφιλίμ δεν μπορεί.[8][6] Καθώς η κατάρα προχωράει, οι λεπίδες που χρησιμοποιούνται εναντίον τους θα θρυμματίζονται και θα αρχίσουν να τρελαίνονται.

Τελικά, οι ρούνοι τους θα αρχίσουν να καίνε με ουράνια φωτιά και μαύρες γραμμές θα απλωθούν στο δέρμα τους μέχρι να μετατραπούν σε τεράστια όντα—αληθινοί Νεφιλίμ. Επειδή θα μεταμορφωθούν και οι δύο—αντί της κανονικής περίπτωσης όπου ο ένας πρέπει να μη μεταμορφωθεί ώστε να αποτελέσει την άγκυρα του άλλου στη Γη—οι παραμπατάι δε θα έχουν έλεγχο ή αίσθηση του τι κάνουν. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το ζευγάρι να χάσει εντελώς τον έλεγχο και να σκοτώσει τους άλλους γύρω του μέχρι να πεθάνουν και οι ίδιοι, καμένοι από την ουράνια φωτιά. Άμα με κάποιον τρόπο επιβιώσουν, ωστόσο, μπορεί να ξυπνήσουν με τον ρούνο και τον δεσμός παραμπατάι να έχει σπάσει.[11]

Ιστορία[]

Και καθώς τελείωσε να μιλάει στον Σαούλ, η ψυχή του Ιωνάθαν συνδέθηκε με την ψυχή του Δαβίδ, και ο Ιωνάθαν τον αγάπησε σαν τη δική του ψυχή... Τότε, ο Ιωνάθαν έκανε συνθήκη με τον Δαβίδ, επειδή τον αγαπούσε σαν τη δική του ψυχή.

–1 Σαμουήλ 18:1-3, Ο Κώδικας του Κυνηγού των Σκιών

Η ιδέα των δεσμών παραμπατάι προέρχεται από μία παλιά ιστορία, συγκεκριμένα τη βιβλική ιστορία του Δαβίδ και του Ιωνάθαν, πολεμιστών που αγαπούσε πολύ ο ένας τον άλλον και των οποίων οι ψυχές δέθηκαν μεταξύ τους από τον Παράδεισο αφού έκαναν μία συμφωνία. Πέρα από αυτή την ιστορία, ο Κυνηγός Σκιών Τζόναθαν και ο φίλος του ο Ντέιβιντ, οι οποίοι συμπτωματικά είχαν πάρει τα ονόματά τους από αυτούς τους βιβλικούς χαρακτήρες, πήραν την ιδέα των παραμπατάι,[2] δημιουργώντας τον ρούνο και το τελετουργικό για αυτόν[11] και κρυπτογράφησαν την τελετή στον Νόμο.[2]

Επειδή οι Κυνηγοί των Σκιών δεν πρέπει να χρησιμοποιούν μαγεία και επειδή ο ρούνος και η τελετή δημιουργήθηκαν από ανθρώπους και όχι από τον Παράδεισο, ο ρούνος έχει μία επικίνδυνη αλλοίωση: την προαναφερθείσα κατάρα. Έχει επίσης και μία αδυναμία: Ο πρώτος ρούνος παραμπατάι σχεδιάστηκε από τον Τζόναθαν και τον Ντέιβιντ με το αίμα τους στο πέτρινο τραπέζι που φυλάσσεται στα Αστέρια που Μιλάνε στη Σιωπηλή Πόλη. Αν καταστραφεί με το Θανάσιμο Ξίφος, τότε όλοι οι ρούνοι και οι δεσμοί παραμπατάι στον κόσμο θα σπάσουν.

Κατά τη διάρκεια της σύλληψης των ρούνων, τεράστιοι δαίμονες σάρωναν ακόμα τη γη και έτσι οι Κυνηγοί των Σκιών μεταμορφώθηκαν σε αληθινούς Νεφιλίμ, κάνοντας μία απόλυτη θυσία καθώς οι περισσότεροι θα πέθαιναν από την ουράνια φωτιά μετά. Εκείνοι που είχαν παραμπατάι, ωστόσο, συχνά επιβίωναν από τη μεταμόρφωση όταν ο παραμπατάι τους δε μεταμορφωνόταν και τους κρατούσε αγκυρωμένους.

Υπάρχουν τουλάχιστον δύο γνωστά περιστατικά ταιριών παραμπατάι που ήταν εραστές και μεταμορφώθηκαν και οι δύο, ανεξέλεγκτα, σε αληθινούς Νεφιλίμ και προκάλεσαν χάος, δολοφονώντας τις οικογένειές τους και οποιονδήποτε στάθηκε στον δρόμο τους, πριν καούν ζωντανοί από την ουράνια φωτιά τους. Σε μία άλλη περίπτωση, ένα ταίρι Κυνηγών Σκιών έγινε ισχυροί μάγοι, σχεδόν σαν τους πραγματικούς μάγους, και ισοπέδωσαν μία πόλη. Εξαιτίας αυτών των περιστατικών, εφαρμόστηκε ο Νόμος κατά των ερωτευμένων παραμπατάι. Για να εμποδίσουν άλλους από το να εκμεταλλευτούν τη δύναμη, οι λόγοι και η ιστορία πίσω από τον Νόμο έμειναν μυστικοί για πολλές γενιές από τότε, αλλά η εφαρμογή δε σταμάτησε καθώς είχε αξία ως ένα από τα ισχυρότερα εργαλεία των Κυνηγών Σκιών.

Τελικά, οι τεράστιοι δαίμονες σταμάτησαν να έρχονται στη γη και οι Κυνηγοί των Σκιών σταμάτησαν να μεταμορφώνονται σε αληθινούς Νεφιλίμ, αλλά οι παραμπατάι που ερωτεύονταν, παρά τον Νόμο, ρίσκαραν να μεταμορφωθούν σε αληθινούς Νεφιλίμ χωρίς να χρειάζεται.[11]

Γνωστοί Παραμπατάι[]

Με χρονολογική σειρά:

Η μοναδική γνωστή περίπτωση δαιμονικής σύνδεσης που είναι αντίστοιχη με εκείνη των παραμπατάι είναι ο Τζέις Λάιτγουντ και ο Τζόναθαν Μόργκενστερν, με τον Τζέις να είναι υπό τον έλεγχο του Τζόναθαν, οι οποίοι διαχωρίστηκαν από την ουράνια φωτιά.

Ετυμολογία[]

Η χρήση του όρου των Κυνηγών Σκιών παραμπατάι προέρχεται από το "ἡνίοχοι και παραβάται" που σημαίνει "αρματηλάτες και ακόλουθοι" στα Αρχαία Ελληνικά, όπου ο ακόλουθος (παραβάτης) δεν μπορεί να φύγει από τον αρματηλάτη (ηνίοχος) και πολεμάει από το άρμα για να προστατεύσει τον άλλον, ενώ ο αρματηλάτης οδηγεί. Ο ένας είναι άχρηστος χωρίς τον άλλον. Με άλλα λόγια, μπορεί να σημαίνει ένα στρατιώτης που είναι ζεύγος με έναν οδηγό άρματος.[12]

Η χρήση του "ἡνίοχοι και παραβάται" είναι από τις λέξεις ηνίοχοι, δηλαδή "αρματηλάτες", και παραβάτες, που σημαίνει "πολεμιστές αρμάτων", σύντροφοι ή "ένας πολεμιστής δίπλα σε έναν αρματηλάτη ή ένας πεζηκάριος οποιουδήποτε τύπου". Προέρχεται από τις ελληνικές μονάδες που πολεμούσαν σε ζεύγη. Στην Ιλιάδα, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς είπε ότι οι ποιητές αποκαλούσαν παραβάται τους Αθηναίους αποβάται—ακολουθους σε άρματα που ήταν σημαντικοί για τα Παναθήναια. Η συνεργασία των ηνιόχων και των παραβατών είναι πιο δημοφιλής από τον Ιερό Λόχο των Θηβών, όπου οι σύντροφοι (συνήθως μεγαλύτεροι ηνίοχοι και μικρότεροι παραβάτες) ήταν εραστές, με την ιδέα ότι, σύμφωνα με τον Πελοπίδα (Βίοι Παράλληλοι) του Πλούταρχου και το Συμπόσιο του Πλάτωνα, οι στρατιώτες στον λεγόμενο "στρατό των εραστών" πολεμούσαν πιο άγρια—"ήταν έτοιμοι να κινδυνέψουν για να σώσουν τον άλλον"—και πιο συνεκτικά όταν ήταν μαζί με κάποιον εραστή ή με κάποιον που συμπαθούσαν.

Η ελληνική λέξη παραβάτης μπορεί να σημαίνει και "καταπατητής" ή "αυτός που αμαρτάνει".

Μικροπράγματα[]

  • Όλοι οι δεσμοί παραμπατάι είναι διαφορετικοί. Μερικοί μπορεί να τον βιώσουν σε σωματικό επίπεδο ενώ άλλοι περισσότερο σε συναισθηματικό ή διαισθητικό.
  • Το να είναι μάρτυρες μιας τελετής ενός άλλου ταιριού παραμπατάι μπορεί να προκαλέσει μία ισχυρή αντίδραση στους πραγματικούς παραμπατάι.[1]
  • Το δεύτερο ταίρι παραμπατάι ήταν η Αμίσια του Πουατιέ και η Γκάντρεντ του Μάισεν. Ήταν γνωστές από τη συμμαχία τους κατά της εισβολής δαιμόνων δραγωνίδων στο δάσος Τιούτομπεργκ. Όταν πέθαναν, ένα μνημείο για εκείνες φτιάχτηκε στην Άιντρις.
  • Ένα δαιμονικό ξόρκι δεσίματος που δένει δύο άτομα έχει συγκριθεί με και αναφέρεται ως μία σκοτεινότερη μορφή του δεσμού παραμπατάι, όπου ένας εκ των δύο είναι ανώτερος του άλλου και μπορεί να επηρεάσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του άλλου. Όταν ο ένας τραυματιστεί, τραυματίζεται και ο άλλος, και όταν ο ένας πεθάνει, πεθαίνουν και οι δύο. Αφού αυτό στερεί στην ελεύθερη βούληση του ενός εκ των δύο, θεωρείται το δαιμονικό αντίστοιχο του δεσμού.[7]
  • Τα λόγια του όρκου των παραμπατάι είναι μία παραλλαγή του στίχου Ρουθ 1:16-17 από τη Βίβλο: "Μη με πιέζεις να σ’ αφήσω και να φύγω από κοντά σου. Όπου πας, θα πάω κι όπου μείνεις, θα μείνω. Ο λαός σου θα είναι λαός μου κι ο Θεός σου, Θεός μου. Όπου πεθάνεις εσύ, εκεί θα πεθάνω και θα ταφώ κι εγώ. Κι ας με τιμωρήσει ο Κύριος, αν κάτι άλλο εκτός απ’ το θάνατο με χωρίσει από σένα".

Παραπομπές[]

Αυτό το άρθρο χρησιμοποιεί περιεχόμενο από μία σελίδα από την Αγγλική Shadowhunters Wiki. Δες το ιστορικό της σελίδας.