Το Ινστιτούτο του Λονδίνου είναι το μεγαλύτερο Ινστιτούτο της Βρετανίας. Σ' αυτό υπόκεινται τα υπόλοιπα, μικρότερα Ινστιτούτα του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο με τη σειρά του υπόκεινται στην Άιντρις. Είναι το βασικό μέρος όπου διαδραματίζονται οι Δαιμονικές Μηχανές, κατά την οποία περίοδό τους διοικείται από τη Σάρλοτ Μπράνγουελ και τον σύζυγό της.
Τοποθεσία και εμφάνιση[]
Το Ινστιτούτο του Λονδίνου έχει πάρει τη θέση της Εκκλησίας των Αγίων Πάντων, η οποία κάηκε το 1666 στη Μεγάλη Φωτιά του Λονδίνου. Ωστόσο, όπως έχει πει η ίδια η Κασσάνδρα Κλερ, βρισκόταν στην οδό Άπερ Τέιμς, και όχι εκεί που την τοποθέτησε εκείνη, λίγο παρακάτω της οδού Φλιτ.
Το Ινστιτούτο του Λονδίνου φαίνεται σαν μια κανονική εκκλησία στην οποία δε ζει κανείς. Η Τέσα το περιγράφει λες και είναι κάστρο. Το ανώτατο όριο ανεβαίνει και εξαφανίζεται στην κατήφεια από πάνω. Υπάρχουν επίσης ταπετσαρίες που κρέμονται από τους τοίχους που απεικονίζουν αστέρια, ξίφη και σχέδια ρούνων. Επίσης, όπως στα περισσότερα Ινστιτούτα, έχει το μοτίβο του Ραζιήλ να επαναλαμβάνεται παντού.
Η τραπεζαρία είναι τεράστια και πολύ φωτεινή. Ένας μεγάλος πολυέλαιος κρέμεται από το ταβάνι, φωτίζοντας το δωμάτιο με πολύ φως. Υπάρχει ένα μεγάλο κάτοπτρο κατά μήκος του δωματίου.
Όπως σε όλα τα Ινστιτούτα, υπάρχει ένα δωμάτιο που έχει κατασκευαστεί συγκεκριμένα μακριά από καθαγιασμένο έδαφος, για να επιτρέψει να εισέλθουν Πλάσματα του Σκότους, το Άσυλο.
Υπάρχει επίσης βιβλιοθήκη με λογοτεχνία, πολλή από την οποία είναι θρησκευτική ή κλασσική, και βιβλία με στρατηγικές μάχης και τρόπους πάλης. Το δωμάτιο χρησιμοποιείται και για συναντήσεις του Ενκλαβίου.
Τα δωμάτια είναι πολύ μεγάλα, αμυδρά φωτισμένα και με μεγάλα παράθυρα και κλίνες. Υπάρχει τζάκι σε κάθε δωμάτιο, προσφέροντας αίσθηση οικειότητας και θαλπωρής.
Κατά τη διάρκεια των Δαιμονικών Μηχανών, το υπόγειο φιλοξενεί το εργαστήριο του Χένρι Μπράνγουελ. Η σοφίτα ήταν, και εξακολουθεί να είναι, η Αίθουσα Εκπαίδευσης,
Ηγέτες[]
- Γκράνβιλ Φέρτσαϊλντ † (πρώην κεφαλή, το 1800-κάτι)
- Σάρλοτ Μπράνγουελ (κεφαλή, τέλη του 1800)
- Χένρι Μπράνγουελ (εικονικά, τέλη του 1800)
- Γουίλ Χέροντεϊλ † (κεφαλή, τέλη 1800 με αρχές 1900)
- Μάρκος Χέροντεϊλ (πρώην συν-κεφαλή, τέλη του 1900)
- Ίμοτζεν Χέροντεϊλ (πρώην συν-κεφαλή, τέλη του 1900)
Η Σάρλοτ Μπράνγουελ παραχώρησε το Ινστιτούτο στον Γουίλ Χέροντεϊλ, και έτσι, οι Χέροντεϊλ το διοικούσαν σαν να ήταν κληρονομικό αξίωμα, μέχρι και τη γενιά του Μάρκου, όπου το Ινστιτούτο πέρασε σε άλλα χέρια.
Ένοικοι[]
- Γκράνβιλ Φέρτσαϊλντ †
- Έντμουντ Χέροντεϊλ
- Σάρλοτ Μπράνγουελ
- Χένρι Μπράνγουελ
- Γουίλ Χέροντεϊλ †
- Τζεμ Κάρστερς
- Τζέσαμιν Λάβλεϊς †
- Τέσα Γκρέι
- Γκίντεον Λάιτγουντ
- Γκέιμπριελ Λάιτγουντ
- Σέσιλι Χέροντεϊλ
- Τζέιμς Χέροντεϊλ
- Λούσι Χέροντεϊλ
- Μάρκος Χέροντεϊλ †
- Ίμοτζεν Χέροντεϊλ †
- Στέφεν Χέροντεϊλ †
- Λουκ Γκάρογουεϊ
Υπηρετικό προσωπικό[]
- Άγκαθα † (μαγείρισσα)
- Τόμας Τάνερ † (αμαξάς)
- Σόφι Κόλινς (πρώην υπηρέτρια)
- Μπρίτζετ Ντάλι (μαγείρισσα, υπηρέτρια, αντικατέστησε την Άγκαθα)
- Σίριλ Τάνερ (αμαξάς, αντικατέστησε τον αδελφό του)
- Μπάλιος και Ξάνθος (άλογα)
Δωμάτια[]
Όπως κάθε Ινστιτούτο, αυτό του Λονδίνου έχει τα βασικά δωμάτια. Η λίστα που ακολουθεί περιέχει όσα δωμάτια αναφέρονται.
- Ξενώνες
- Καθιστικό
- Βιβλιοθήκη
- Δωμάτιο μουσικής
- Αίθουσα όπλων
- Σοφίτα
- Τραπεζαρία
- Κουζίνα
- Υπόγειο (κρύπτη)
| Αυτό το άρθρο χρησιμοποιεί περιεχόμενο από μία σελίδα από την Αγγλική Shadowhunters Wiki. Δες το ιστορικό της σελίδας. |